Pacemaker - nowa nadzieja dla chorych na padaczkę
Nie wszystkie typy padaczki można uspokoić za pomocą środków farmakologicznych. Niektóre formy są wyjątkowo lekooporne i cierpiący na nią pacjenci nie są w stanie uzyskać żadnej pomocy. Wszczepianie stymulatora nerwu błędnego jest wysoce kosztowne i nie każdy pacjent może sobie na takie urządzenie pozwolić. Ostatnie badania przeprowadzane w Mayo Clinic (organizacji non profit, zajmującej się między innymi rozwojem nowych metod leczenie padaczki) pozwalają jednak mieć nadzieję, że będzie można w niedługim czasie zastosować kolejną metodę z kategorii elektrostymulacji. Tym razem elektrody byłyby jednak przypinane bezpośrednio do tkanki mózgowej.
Podczas testów pacjentom wszczepiano cztery elektrody, które wysyłają impuls w momencie, kiedy zmienia się aktywność fal mózgowych zwiastująca nadejście napadu padaczkowego. Urządzenie (o roboczej nazwie Pacemaker) jest na razie w fazie testów, ale rokowania są dość pomyślne. Zanim jednak dojdzie do możliwości wdrożenia urządzenia, może jeszcze minąć parę lat. Ponadto, dziś jeszcze (04.2009) nie wiadomo jak kosztowne będzie urządzenie oraz sam zabieg wszczepiania elektrod.
Mogą Cię zainteresować również...
Depresja a choroby somatyczne - Istnieje ścisły związek pomiędzy chorobami somatycznymi (dotyczącymi ciała) a depresją. Zależność ta jest szczególnie widoczna w przypadku chorób układu krążenia, układu pokarmowego, chorób endokrynologicznych, alergicznych czy nowotworów.
Przyczyny depresji - Depresja uznawana jest za chorobę cywilizacyjną. Zatem zaburzenia depresyjne są konsekwencją rozwoju cywilizacyjnego, globalizacji, przyspieszenia społeczeństw w nadrabianiu zaległości ekonomiczno-kulturowych.
Przyczyny i objawy umożliwiające diagnozę zespołu Aspergera - Przyczyny zespołu Aspergera nie są do końca znane. Lekarze nie są zgodni, czy ma on podłoże genetyczne, niektórzy badacze wskazują na mechanizm somatyczny czy następstwa zatrucia metalami ciężkimi.
Dorośli z Aspergerem - W wielu przypadkach Zespół Aspergera diagnozuje się u dzieci w wieku szkolnym, ok. 8-10 roku życia, gdy leczenie jest już trudne. Często jednak zdarza się, że ludzie żyją z Aspergerem do wieku dorosłego i dowiadują się o nim bardzo późno – lub wcale.
